Reisverslag van de Thalassa

In de zomer van 2002 vertrekken Mark van 't Woud en Ruth Gerritse uit Nederland met hun zeilboot de ThalassaII. Ze varen naar de Canarische- en Kaap Verdische eilanden. Via Fernando de Noronha gaat hun reis naar het vasteland van Brazilië. Vanaf daar is de koers zuidwaarts. In januari 2005 komen ze aan in Ushuaia, de meeste zuidelijke stad ter wereld en het vertrekpunt voor een 'rondje Kaap Hoorn'. Na een uitgebreid bezoek aan Tierra del Fuego trekken ze in de zuidelijke winter ruim 3 maanden door de Chileense scheren naar het noorden. In februari 2006 laten ze Zuid-Amerika achter zich en beginnen ze aan een tocht over de Pacific. Op weg naar Paaseiland, Frans-Polynesië en andere tropische bestemmingen.

Met regelmatige tussenpozen doen Mark en Ruth via de website 'Zeilen Online' verslag van hun reis. Hieronder het begin van hun laatste bericht.

Paaseiland - 03 april 2006

locatie: Paaseiland
positie: 27º08'5 S / 109º26'2 W

"Deze is mooi!" Om de paar honderd meter vinden we een volgend platform met een of meerdere stenen kolossen. Het beeld dat luistert naar de naam Ko Te Riku is tot nu tot onze favoriet. Dat komt deels door z'n ogen en zijn prachtige hoofddeksel, en deels door het uitzicht. Achter zijn brede rug dobbert in de verte onze Thalassa...

(Foto: Mark van 't Woud)

Na ruim 1830 mijl en vijftien dagen komt op woensdag 29 maart Paaseiland in zicht. Het is donker aan het worden en we besluiten zeil te minderen om te vertragen. We willen het aanvaren van het eiland graag met daglicht doen. Niet alleen omdat we dat veiliger vinden, maar vooral omdat we er graag zoveel mogelijk van willen zien. Als we de volgende ochtend bij zonsopgang langs de steile rotskust varen zijn we blij met dat besluit. Het is een prachtig gezicht en om beurten speuren we door de verrekijker naar de wereldberoemde beelden, die in het Polynesisch 'moai' heten. We hoeven niet lang te zoeken. Nog voordat het anker de grond raakt in de baai voor het stadje Hanga Roa hebben we de eerste moai gespot. We zien z'n brede rug, want met uitzondering van een groepje van vier staan alle beelden met hun gezicht landinwaarts gedraaid.